Opis atrakcji
Opactwo Novaleza to starożytny kompleks religijny założony w VIII wieku i położony w gminie Novaleza we włoskiej dolinie Val di Susa.
Historia opactwa sięga odległego 726 roku - zostało założone na polecenie frankońskiego władcy Suzy Abbon w celu kontrolowania przełęczy Moncenisio. W tamtych latach klasztory znajdowały się w strategicznie ważnych miejscach, a Frankowie często wykorzystywali je jako punkt wyjścia do swoich podbojów. Pierwszym opatem opactwa, niejaki Godone, wyznaczył sam Abbon.
Od frankońskich władców Pepina Krótkiego i Karola Wielkiego Novalez otrzymał liczne korzyści, między innymi prawo wyboru opata oraz niezależność od instytucji świeckich i religijnych. Z biegiem czasu opactwo rozciągało się aż do Ligurii, a samo było w ścisłym związku z opactwem San Colombano w miejscowości Bobbio we włoskim regionie Emilia-Romania. W 817 Novaleza stała się własnością zakonu benedyktynów, a rozkwitła w latach 820-845 pod przewodnictwem opata Eldaro.
Niestety w 906 roku opactwo zostało zniszczone przez Saracenów, a mnisi uciekli do Turynu. Przejeżdżając przez miasto Lomellina, zbudowali tam klasztor Breme. Wśród zbiegłych mnichów byli później kanonizowani Justus i Flaviano, którzy zostali zabici przez Saracenów w mieście Ulks. W XI wieku Novaleza została przebudowana i wraz z gminami Ferrera i Venaus utworzyła rodzaj pasa kościelnego, który przez wiele stuleci zachował swoją niezależność.
W 1646 roku opactwo przeszło na własność zakonu cystersów, którzy władali nim do 1798 roku, kiedy to zostało wydalone przez rząd piemoncki. Kilka lat później, w 1802 roku, Napoleon powierzył zarządzanie Novalezą mnichom trapistom, którzy mieli ułatwić przejście wojsk francuskich przez przełęcz Moncenisio. Następnie, po uchwaleniu ustawy o likwidacji klasztorów, nowicjusze opactwa ponownie zostali zmuszeni do jego opuszczenia. Zlicytowane budynki kompleksu sakralnego zostały przekształcone w hotel i bibliotekę seminaryjną. Dopiero w 1972 roku kompleks klasztorny Novaleza został zakupiony przez rząd prowincji Turyn i ponownie przekazany zakonowi benedyktynów.
Opactwo Novaleza zachowało ślady wszystkich minionych epok. W kościele, zbudowanym w XVIII wieku na fundamentach starszej, romańskiej świątyni, zobaczyć można fragmenty fresków, wśród których na szczególną uwagę zasługuje ukamienowany wizerunek św. Szczepana, wykonany w XI wieku. Krużganek kościoła został zbudowany w XVI wieku. Obok klasztoru znajdują się cztery kaplice: Santa Maria (VIII w.), San Salvatore (połowa XI w.), San Michele (VIII w.) i San Eldrado, która wyróżnia się cyklem fresków z końca XI wieku.
