Opis atrakcji
Palazzi Barbaro, znany również jako Palazzo Barbaro, Ca 'Barbaro i Palazzo Barbaro Curtis, są sąsiednimi pałacami znajdującymi się w weneckiej dzielnicy San Marco i niegdyś należącymi do szlacheckiej rodziny Barbaro. Pałace stoją na nabrzeżu Canal Grande obok Palazzo Cavalli-Franchetti i w pobliżu mostu Accademia i są uważane za jedne z najmniej zmodyfikowanych gotyckich pałaców w Wenecji.
Pierwszy z dwóch pałaców został zbudowany w 1425 roku w stylu weneckiego gotyku według projektu Giovanniego Bony, jednego z głównych murarzy miejskich. Na początku XV wieku należał do Piero Spirre, następnie kilkakrotnie zmieniał właścicieli, aż w 1465 został kupiony przez Zacaria Barbaro, prokuratora San Marco.
Drugi Palazzo wykonany jest w stylu barokowym – zaprojektował go w 1694 roku Antonio Gaspari, jeden z wybitnych architektów XVII wieku. Budynek miał niegdyś dwie kondygnacje i należał do rodziny Taglapietra, która w XVI wieku przeszła na własność rodziny Barbaro. W latach 1694-98 Gaspari nieco zmodyfikował pałac, dodając do niego salę balową z luksusowymi barokowymi sztukateriami i obrazami przedstawiającymi sceny z historii starożytnego Rzymu. W XVIII wieku na 3 piętrze Palazzo utworzono elegancką bibliotekę, której sklepienia zdobiły bogate sztukaterie. W samym centrum można było zobaczyć jedno z arcydzieł Tiepola - obraz „Gloryfikacja rodziny Barbaro”, obecnie przechowywany w Metropolitan Museum w Nowym Jorku. Z pałacu usunięto także inne freski Tiepola.
Pomimo tego, że Palazzo należało do rodziny Barbaro, członkowie tej rodziny nie zawsze w nim mieszkali. W 1499 mieściła się tu ambasada francuska w Republice Weneckiej, a w 1524 mieszkała tu wdowa po Francesco Gonzadze Isabella d'Este. Po tym, jak rodzina Barbaro przestała istnieć w połowie XIX wieku, Palazzi zostali wykupieni i faktycznie splądrowani - meble i obrazy sprzedawano na aukcjach.
W 1885 roku Palazzi Barbaro został przejęty przez Amerykanina Daniela Curtisa, który wraz z żoną zainicjował szeroko zakrojoną renowację budynków. Od tego czasu w pałacu przebywało wielu uznanych artystów, muzyków i pisarzy - Claude Monet, Henry James, Charles Eliot Norton, Robert Browning i inni.
