Opis atrakcji
Wrocławski rynek słynie z najpiękniejszych kamienic mieszczańskich, różniących się od siebie kolorem, kształtem elewacji, stiukami i malowidłami na ścianach. Każda z tych rezydencji, oprócz oficjalnego numeru, ma swoją nazwę: dom „Pod Błękitnym Słońcem”, dom „Złoty Pies” i tak dalej. Nazwy te pochodziły od dekoracji domów. Logiczne jest założenie, że wizerunek psa można znaleźć w domu Złotego Psa. Ta niewielka rezydencja, położona w północno-wschodnim narożniku rynku, została zbudowana w XIII wieku w stylu gotyckim, a później przebudowana w stylu barokowym.
Wąski czterokondygnacyjny budynek od strony Rynku ma wspaniałą fasadę ozdobioną sztukaterią. Prostokątne obramienia okien ozdobione są aniołami oraz trójkątnymi i półkolistymi naczółkami. Dom posiada poddasze. Charakterystycznym elementem górnej części elewacji jest barokowy fronton o zaokrąglonych krawędziach.
Jednym z architektów, którzy kierowali odbudową budynku, był znany mistrz Jan Jerzy Kalzbrenner, który odbudował także trzy kolejne domy w Rynku.
Po raz pierwszy dom „Złoty Pies” znajduje się na planie Wrocławia z 1562 roku, sporządzonym przez Weinera i Vberusa. Później widzimy wzmiankę o tej konstrukcji w dokumentach Hogenbergera z 1713 roku. W tym samym roku miała miejsce odbudowa średniowiecznej budowli w stylu barokowym. W 1730 r. na frontonie budynku pojawił się wizerunek psa, od którego pochodzi nazwa dworu. Dodatkowo utworzono nowy portal z kolumnami.
Dom został poważnie uszkodzony podczas bombardowań II wojny światowej. Z niego pozostały jedynie fragmenty murów, kamienne wejście i piwnice. W 1994 roku dwór został przebudowany.
