Opis atrakcji
Klasztor kapucynów w Arrábida został zbudowany w XVI wieku. Klasztor zajmuje powierzchnię 25 hektarów i w przeszłości należał do zakonu franciszkanów.
Założycielem klasztoru jest mnich Martino de Santa Maria, franciszkanin z Kastylii. Ziemia pod klasztor została przyznana mnichowi przez pierwszego księcia Aveiro, João de Lancaster, po tym, jak mnich wyznał pragnienie zostania pustelnikiem i poświęcenia się służbie Matki Bożej Arrabida.
Klasztor jest podzielony na Stary, położony na samym szczycie zbocza i Nowy, położony w połowie zbocza. Stary Klasztor posiada cztery kaplice usytuowane wzdłuż zbocza oraz wykute w skałach cele mnichów. Stara część klasztoru słynęła z tego, że wielu pielgrzymów napływało do małej kaplicy Bom Zhezush (Dobrego Jezusa) na modlitwę. Pierwsi czterej mnisi mieszkali na terenie Starego Klasztoru przez dwa lata w celach wykutych w skałach.
Budowa klasztoru trwała bardzo długo. Syn pierwszego księcia Aveiro, Jorge de Lancaster, kontynuował prace budowlane przy klasztorze i zbudował mur w celu ustalenia granic klasztoru. Później wybudowano domy, w których mieszkali pielgrzymi, oraz wieże widokowe. Niestety jednak nie wszystkie wieże zostały ukończone. Również na terenie klasztoru znajdowały się refektarz, kuchnia, biblioteka, apartamenty księcia Aveiro. W kaplicach klasztoru znajdują się rzeźby świętych, ściany ozdobione są kaflami, a sufity zdobią malowidła o tematyce religijnej. W jednej z kaplic na szczególną uwagę zasługuje antyczna figura Chrystusa wykonana z drewna i terakoty.
