Opis atrakcji
Broletto to stare włoskie słowo, prawdopodobnie wywodzące się z języka celtyckiego. Początkowo oznaczało to „mała szklarnia” lub „ogród”, a potem słowo to zaczęto nazywać „polem otoczonym murem”. Innym znaczeniem słowa „broletto” jest „miejsce, w którym odbywa się sprawiedliwość”. I właśnie to znaczenie wyjaśnia, dlaczego niektóre budynki w północnych Włoszech nazywane są Broletto – są to takie w Mediolanie, Brescii, Pawii, Piacenzie, Como, Monzy, Reggio Emilia, Novarze i innych miastach.
Broletto Brescia to zespół budynków, którego centralnym elementem jest pałac z dwoma dziedzińcami, jednym szerokim, a drugim nieco mniejszym i bardziej nowoczesnym. Wszystko razem jest wynikiem konsekwentnych przekształceń architektonicznych. Pierwsze wzmianki o swego rodzaju „osiedlu administracyjnym” na tym terenie pochodzą z lat 1187-89, kiedy to władcy miasta wznieśli drewniany pałac z wysoką kamienną wieżą obok starej katedry San Pietro – Torre del Popolo, zwaną też Torre del Pegol. W latach 1223-1227 budynek został przebudowany, tym razem z kamienia, nieco powiększony i dobudowano do niego kilka innych konstrukcji, na przykład wieżę Torre Poncarali, której rustykalne fundamenty można do dziś oglądać na Via Querini. W tamtych latach Broletto było siedzibą podestà - głowy miasta i rady generalnej - zajmowali południowe skrzydło budynku, którego fasada była zwrócona do placu. Oryginalna Loggia delle Grida, zbudowana w XIII wieku, również wychodziła na plac. Ogromna Sala Rady, zgodnie z tradycją, została ozdobiona różnymi freskami, częściowo zachowanymi do dziś na poddaszu. Skrzydło zachodnie Broletto w kolejnych latach uzupełniono gotyckim portykiem o ostrołukowych łukach, a skrzydło północne zamknięto murem.
W latach 1295-1298 z inicjatywy biskupa Brescia Berardo Maggi wzniesiono zachodnie skrzydło Broletto w celu poszerzenia całego kompleksu na północ do obecnej Via Musei oraz zburzono klasztor Santi Cosma e Damiano i kościół Sant Agostino. Ten ostatni został jednak przebudowany w XV wieku z gotycką fasadą. Za panowania klanu Visconti w Brescii Broletto przeszedł kolejną restrukturyzację, a za pandolfa III Malatesty wzniesiono portyk ze sklepieniem krzyżowym. W 1414 roku Gentile da Fabriano został zaproszony do dekoracji kaplicy San Giorgio in Brescia - niestety w XVII wieku jego dzieło zostało zamazane, zachowały się tylko fragmenty.
Podczas rządów Republiki Weneckiej w XVI wieku Broletto zostało podzielone na więcej pięter, aby stworzyć nowe pomieszczenia, które można wykorzystać do spraw sądowych. W tych samych latach we wschodniej części budynku wybudowano dużą klatkę schodową. W 1626 r. podestà Andrea Da Lezze nakazał podzielić mały centralny plac Broletto na dwie części i wybudować poprzeczny portyk z siedmioma arkadami, przechodzący w loggię. A na początku XIX wieku pojawiły się spiralne schody w stylu neoklasycystycznym - dzieło architekta Leopoldo Pollacka. Ostatnia znacząca przebudowa Broletto miała miejsce w 1902 roku, kiedy to starannie odrestaurowano Loggia delle Grida, rozebraną w połowie XIX wieku jako symbol ucisku państwowego.
