Opis atrakcji
Santa Maria Assunta to kościół w weneckiej dzielnicy Cannaregio, stojący na placu Campo dei Gesuiti w pobliżu Fondation Nuove. Według niektórych dokumentów historycznych budowa pierwszego kościoła na tym miejscu rozpoczęła się w 1148 roku na terenach otoczonych bagnami.
W 1523 r. św. Ignacy Loyola po raz pierwszy odwiedził Wenecję, a stamtąd udał się na pielgrzymkę do Jerozolimy. Wrócił w 1535 roku z grupą towarzyszy, którzy już wtedy nazywali się jezuitami i przyjmowali tu święcenia kapłańskie. Tylko dwa lata zajęło jezuitom osiedlenie się w lagunie weneckiej i zgromadzenie ogromnej liczby wyznawców. Jednak w 1606 r., z powodu nieporozumień między papieżem Pawłem V a Republiką Wenecką, wydano interdykt, zabraniający Wenecji odprawiania obrzędów religijnych. W rezultacie w 1657 r. jezuici zostali wypędzeni z miasta. W tych latach Wenecja zaangażowała się w wojnę z Turcją, a papież Aleksander VIII postanowił udzielić wsparcia Zakonowi Betlejemskiemu, który powstał, aby pomóc Krzyżakom, znajdującym się pod kontrolą papieża. Cały majątek zakonu, łącznie z kościołem, szpitalem i klasztorem, został sprzedany jezuitom za 50 tysięcy dukatów. Niewielki kościółek „Betlejemski” nie mógł jednak pomieścić wszystkich wyznawców jezuitów, dlatego w 1715 r. został rozebrany, a na jego miejscu wzniesiono nową świątynię, zwaną Santa Maria Assunta.
Architektem nowego kościoła był Domenico Rossi, który wcześniej pracował przy budowie San Stae. Jego kandydatura została zaaprobowana przez najwyższe stopnie zakonu, ale muszę przyznać, że dla Rossiego zadanie nie było łatwe – został zmuszony do pracy według ściśle określonych kanonów. Fasada kościoła składa się z dwóch kondygnacji: dolną tworzy osiem kolumn, na których opiera się chropowaty i popękany architraw górnego. Kolumny podtrzymują osiem posągów, które wraz z czterema innymi w niszach przedstawiają Dwunastu Apostołów. Po obu stronach głównego wejścia można zobaczyć jeszcze cztery posągi – świętych Piotra, Pawła, Mateusza i Jakuba Zebedeusza, a na tympanonie – rzeźby Giuseppe Torrettiego.
Wewnątrz Santa Maria Assunta wykonana jest w formie krzyża łacińskiego z trzema kaplicami w nawie głównej - typowym przykładem architektury jezuickiej. Kaplice są oddzielone od siebie małymi pomieszczeniami, które prawdopodobnie w przeszłości służyły jako konfesjonały. Pomiędzy drugą a trzecią kaplicą znajduje się niezwykła ambona autorstwa Francesco Bonazzy, a wzdłuż całego korytarza znajdują się kraty „corretti”.
Nawa główna świątyni blednie w porównaniu z ołtarzem głównym poświęconym Trójcy Świętej. Cztery kolumny, ozdobione zielonym i białym marmurem, podtrzymują ozdobione freskami sklepienie. Tam w części ołtarzowej można podziwiać posągi Giuseppe Torrettiego – cherubinów, aniołków, archaniołów i amorków. Sam ołtarz, zaprojektowany przez Giuseppe Pozzo, otoczony jest dziesięcioma kolumnami, na których spoczywa kopuła z zielonego i białego marmuru.
