Opis atrakcji
Klasztor św. Jana na Karpówce to prawosławny klasztor stauropegiczny położony na nabrzeżu rzeki Karpówka w Petersburgu. Klasztor został założony przez sprawiedliwego Jana z Kronsztadu i nazwany na cześć mnicha Jana z Riły, który jest jego duchowym mentorem i patronem. W kościele-grobie pochowane są relikwie św. Jana z Kronsztadu. Klasztor został zbudowany w stylu neobizantyjskim. Projekt opracował architekt diecezjalny N. N. Nikonow.
Klasztor św. Jana został pomyślany jako dziedziniec żeńskiej wspólnoty św. Jana Teologa, którą założył Jan Siergijew w jego rodzinnej wiosce Sura. Na początku maja 1900 r. wyświęcono miejsce na dziedziniec, a we wrześniu tego samego roku założył je biskup Borys (Płotnikow) z Jamburga. W 1901 r. gmina otrzymała status klasztoru, a dziedziniec zamienił się w samodzielny klasztor.
Dolny kościół pw. św. Jana Riłańskiej katedry Dwunastu Apostołów został konsekrowany w styczniu 1901 r. przez ks. Jana z Kronsztadu. Główna świątynia, zajmująca 2 górne kondygnacje, została konsekrowana w listopadzie 1902 roku. Ceremonii konsekracji dokonał metropolita Antoni (Wadkowski) z udziałem ks. Jana.
W latach 1903-1908 wzniesiono następujące budynki klasztorne: 5-kondygnacyjny budynek dla duchownych i chcących zamieszkać przy klasztorze, infirmerię, pracownie malarstwa ikon i rękodzieła oraz cele. W podziemiach kościoła wzniesiono świątynię grobową, konsekrowaną przez Macariusa, dziekana archimandrytę Ławry Aleksandra Newskiego, ku czci proroka Eliasza i świętej cesarzowej Teodory, którzy byli niebiańską patronką rodziców ojca Jana. Uroczystość poświęcenia odbyła się 21 grudnia 1908 roku, dzień po śmierci ks. Jana.
Wkrótce po śmierci organizatora klasztoru, na początku 1909 r. Święty Synod opublikował reskrypt cesarza Mikołaja II skierowany do metropolity św. Antoniego Wadkowskiego. klasa.
W 1919 r. klasztor zamieniono na gminę robotniczą, w 1923 r. zlikwidowano, ale siostry mieszkały tu jeszcze przez 3 lata. W 1922 r. administracja diecezjalna w Piotrogrodzie została przejęta przez zwolenników renowacji, a wspólnota zakonna przyłączyła się do tzw. autokefalii piotrogrodzkiej. Po wygnaniu arcybiskupa Aleksego (Simanskiego) na czele stowarzyszenia stanął biskup Nikołaj (Jaruszewicz), po którego aresztowaniu i zesłaniu w maju 1923 r. pod naciskiem władz majątek ruchomy i nieruchomy klasztoru został przekazany gminie restauracyjnej. Kilka dni później prowincjonalny komitet wykonawczy podjął decyzję o likwidacji klasztoru św. Jana. Nie zrobiono tego od razu, dopiero w listopadzie ze względu na protesty ruchu remontowego.
Zabudowania klasztorne zostały przeniesione do technikum rekultywacyjnego. Wczesną wiosną 1926 r. zamurowano wejście do grobu Ojca Jana. Na początku lat 30. prawie wszystkie zakonnice zostały aresztowane i zesłane do Kazachstanu.
W listopadzie 1989 roku klasztor św. Jana został przeniesiony do diecezji i otwarty jako dziedziniec klasztoru Pyukhtitsa. W dniu urodzin ks. Jana 1 listopada odbyła się uroczystość poświęcenia dolnego kościoła ku czci św. Jana z Rylskiego.
W połowie lipca 1991 r., w święto, patriarcha Aleksy II konsekrował górny kościół w imię Dwunastu Apostołów. Klasztor św. Jana na Karpówce od grudnia 1991 roku jest stavropegic.
Od kwietnia 1992 r. ksieni Seraphima (Wołoszyn) jest przełożoną klasztoru. Nabożeństwa odbywają się codziennie. Każdego dnia na zakończenie liturgii w kościele grobowym odbywa się nabożeństwo modlitewne do św. Jana z Kronsztadu.
