Opis atrakcji
Katedra w Cebu jest siedzibą arcybiskupa Cebu, położoną w stolicy prowincji o tej samej nazwie. Budowa katedry rozpoczęła się w 1689 roku i trwała wiele lat z powodu przerw spowodowanych brakiem funduszy i innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. Kiedyś pieniądze przeznaczone na budowę katedry zostały wydane na walkę z piratami Moro. Innym razem budowa katedry została przerwana z powodu śmierci biskupa kierującego budową. W 1786 roku gotowa była tylko fasada, a konsekracja katedry miała miejsce w 1940 – 250 lat po rozpoczęciu budowy.
Architektura katedry jest typowa dla kościołów hiszpańskiego okresu kolonialnego - przysadzista konstrukcja z mocnymi murami, które mogą wytrzymać tajfuny i inne klęski żywiołowe. Na fasadzie można zobaczyć naczółek w kształcie trójliści ozdobiony rzeźbionymi motywami roślinnymi, napisem „Jezus Chrystus” i parą gryfów. Nad głównym wejściem znajduje się hiszpański herb królewski, symbolizujący wkład monarchii hiszpańskiej w budowę katedry.
W czasie II wojny światowej większość katedry została zniszczona w wyniku bombardowania miasta przez wojska alianckie, na zawsze zaginęły stuletnie archiwa biskupstwa. Zachowała się jedynie dzwonnica, zbudowana w 1835 roku, fasada i mury. Pozostała część kościoła została przebudowana w latach 50. XX wieku. W 1982 r. z inicjatywy arcybiskupa Julio Rosalesa w pobliżu zakrystii wybudowano mauzoleum, w którym obecnie spoczywają szczątki biskupów i duchownych Cebu. W 2009 roku w katedrze przeprowadzono zakrojone na szeroką skalę prace konserwatorskie, a do Watykanu wysłano prośbę o nadanie katedrze statusu „bazyliki mniejszej” na cześć wielkiego chrześcijańskiego męczennika św. Witalija. Dzień kultu tego świętego zbiega się z dniem, w którym 450 lat temu w Cebu odnaleziono obraz Dzieciątka Jezus.
