Opis atrakcji
Katakumby San Giovanni to starożytne katakumby w Syrakuzach pochodzące z IV-VI wieku naszej ery. Na przełomie XIX i XX wieku zostały gruntownie przebadane przez archeologa Paolo Orsi, jednego z wybitnych badaczy prehistorycznego dziedzictwa Włoch. Dziś są to jedyne katakumby w Syrakuzach otwarte dla zwiedzających, co czyni je jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych.
Ze wszystkich katakumb, jakie istnieją w Syrakuzach, najnowsze są katakumby San Giovanni - służyły jako cmentarz dla lokalnej społeczności chrześcijańskiej w 4-6 wieku naszej ery, kiedy prześladowania wyznawców Jezusa już się skończyły. Być może dlatego mają jasny plan i są umiejętnie udekorowane – ich twórcy nie musieli się ukrywać. Nie ustalono jeszcze, czy został tu pochowany jakiś święty. A krypta z prochami pierwszego biskupa Syrakuz Marcjana, obecnie część kompleksu muzealnego „Katakumby San Giovanni”, pierwotnie znajdowała się oddzielnie od cmentarza i dopiero niedawno stała się jego częścią. W tej krypcie można zobaczyć kilka fresków przedstawiających Madonnę z Dzieciątkiem z różnymi świętymi, wykonanych w epoce bizantyjskiej i do XVII wieku.
Nazwa katakumb pochodzi od nazwy kościoła św. Jana Ewangelisty (po włosku San Giovanni), wybudowanego w epoce normańskiej nad kryptą św. Marcjana. Kościół został pierwotnie wykonany w stylu romańskim, następnie dodano elementy gotyckie, ale podczas trzęsienia ziemi z 1693 roku został zniszczony.
Pomimo tego, że katakumby były opuszczone od VI wieku, wiedziano o nich. Pod koniec XIX wieku archeolog Saverio Cavallari odkrył tu doskonale zachowany sarkofag z V wieku, który nazwano sarkofagiem Adelfii. Dopiero potem rozpoczęto szczegółowe badania wczesnochrześcijańskiego cmentarza, które, jak wspomniano powyżej, przeprowadził Paolo Orsi. W czasie II wojny światowej, podczas nalotów, mieszkańcy Syrakuz schronili się w lochach katakumb. Dziś ruiny kościoła San Giovanni i krypta San Marciano oraz katakumby są częścią jednego kompleksu muzealnego i są otwarte dla turystów.
Ponieważ katakumby powstały na miejscu starożytnego akweduktu, mają wyraźny plan - szeroką centralną galerię z kilkoma wtórnymi tunelami i okrągłymi pomieszczeniami zwanymi rotundami. Cechą katakumb San Giovanni jest brak pochówków rodzinnych w formie boksów – ich miejsce zajmują duże arcosolium. Te ostatnie to głęboki łuk, pod którym spoczywa do 20 ciał. Inne rodzaje pochówków obejmują loculi w postaci czworokątnych zagłębień w ścianach, pochówki w podłodze, gdzie pochowani są ubodzy członkowie społeczności, oraz sarkofagi.
